آنچه ما در اسلام برایمان اصالت دارد روحانیت نیست بلکه عالمِ عاملِ متعهدِ مسئول است. یکی از ویژگیهای عالم متعهد مسئول این است که ریاست طلب نیست. وقتی میخواهد ریاست بپذیرد مثل یک بار سنگینِ شاقّ میپذیرد نه مثل معشوقی که سالها به آن عشق میورزیده و حالا به وصال آن رسیده است. خوب دقت کنید! عالم متعهد و مسئول، اگر تکلیف شد، نه از پذیرش مسئولیت ریاست سر باز میزند و مقدس بازی و مقدس مآبی در میآورد و نه به دنبال ریاست میدود و دوز و کلک میچیند. من گمان میکنم دیگر مردم ما این معیار دستشان آمده است. ممکن است یکی دو جا اشتباه بکنند، و غالباً زود هم از اشتباه در میآیند، ولی معیارها را شناختهاند و میتوانند عیار بزنند چون معیار در دستشان است.
📚 مبانی نظری قانون اساسی، ص ۵۵