در سال ۱۳۳۹ ما سخت به فکر سامان دادن به حوزه ی علمیه‌ی قم افتادیم و مدرسین حوزه جلسات متعددی برای برنامه ریزی نظم حوزه و سازماندهی به آن داشتند. در دو تا از این جلسات بنده هم شرکت داشتم، کار ما در یکی از این جلسات به ثمر رسید. در آن جلسه آقای ربانی شیرازی و مرحوم شهید سعیدی و آقای مشکینی و خیلی دیگر از برادران شرکت داشتند. ما در طول مدتی توانستیم یک طرح و برنامه برای تحصیلات علوم اسلامی در مدت هفده سال در حوزه تهیه کنیم و این پایه‌ای شد برای تشکیل مدارس نمونه‌ای که نمونه‌ی معروف‌ترش مدرسه حقانی یا مدرسه‌ی منتظریه به نام مهدی منتظر سلام الله علیه است. حقانی که سازنده‌ی آن ساختمان است، مردی است که واقعا با عشق و علاقه، سرمایه و همه چیزش را روی ساختن این ساختمان گذاشت. خداوند او را به پاداش خیر مأجور بدارد. به این ترتیب مدرسه‌ی حقانی تأسیس شد و این برنامه در آنجا اجرا شد. در این مدارس باز مقداری از وقت ما می گذشت و صرف می شد.
ادامه دارد…
منبع: من محمد حسینی بهشتی هستم/ صحفه ۲۱-۲۲
