سوره برائت و پیمان‌شکنان
سیاست اسلام از نظر صلح و جنگ حتی باتوجه به آیات اول سوره برائت این نیست که اسلام به همه کفار دنیا اعلام کند یا مسلمان شوید یا جزیه بدهید و یا شما را می‌کشیم. این فهم اشتباه است… سوره برائت می‌گوید از این پس مسلمانان هر مشرک پیمان‌شکنی را دیدند، یا او را بکشند، یا مسلمان شود و یا جزیه بدهد. به‌صرف اینکه بیاید یک پیمان لفظی ببندد و کلاه سر شما بگذارد نباشد… پس کافر پیمان شکن، یا باید رسما مسلمان شود… یا اینکه «جزیه» بدهند، یعنی باید در هرسال مقداری پول به حکومت اسلامی بدهند و همان تعبیر قرآن کریم: «الذین أوتوا الکتاب حتى یعطوا الجزیه عن ید وهم صاغرون»؛ یعنی با این کار در برابر حکومت اسلام احساس ضعف کنند؛ یا اینکه گردن آن‌ها زده می‌شود. این قانون، مربوط به کافر متجاوز یا کافر سیاست باز پیمان‌شکن است وگرنه کافری که متجاوز نباشد و سیاست‌باز و پیمان‌شکن نباشد و اجازه تبلیغات آزاد به مسلمان‌ها در کشور خودش را بدهد (این بند جزو قراردادهای عمومی اسلام است که باید آزادی تبلیغات خداپرستی در سرتاسر جهان وجود داشته باشد)، اگر ملت کافری این‌ها را رعایت کرد، هیچ وقت اسلام به آن‌ها «فاقتلوهما» نگفته و نمی‌گوید.
📚 در مکتب قرآن، ج ۵، ص ۱۲۹ و ۱۳۰
﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋
❞موسسه مطالعات اسلامی و علوم انسانی اندیشه بهشتی❝
