خدا انسان را در روی زمین «خلیفه» قرار داد ، یعنی حاکمیت و سلطۀ زمین برای اوست که بر آن حکم براند و در آن تصرف کند و این نه‌تنها در زمین، که در آسمان نیز [چنین است]. مواهب سماوی که قابل مهار کردن و تصرف انسان‌هاست در چنبر تسخیر آنان قرار داده شده‌است. خدا را از افزایش سلطۀ انسان‌ها بر طبیعت واهمه‌ای نیست، بلکه او را بر این تشویق می‌کند و از او می‌خواهد تا زمین را آباد کند و از نیروهای نهفتۀ کوه‌ها و دشت‌ها بهره بگیرد. از لوازم کرامت انسانْ حاکمیت، قدرت تصرف و تسلط بر خشکی و دریا است.
﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋
❞موسسه مطالعات اسلامی و علوم انسانی اندیشه بهشتی❝
