آزادی عقیده
عقیده آزاد است، چون طبیعت عقیده این است که آزاد باشد و گرنه عقیده نیست. هیچ کس را نمی‌شود با اجبار وادار کرد عقیدۂ قلبی‌اش را عوض کند. به چیزی معتقد شود یا اعتقادش از چیزی بریده شود. باور و ایمان یک امر قلبی است و به شناخت و معرفت و آگاهی و بصیرت و بینش انسان ارتباط دارد. بنابراین، چنان نیست که بشود با اجبار و اکراه در کسی عقیده‌ای به‌وجود آورد یا عقیده‌ای را از بین برد. عقیده خود به خود آزاد است؛ نمی‌شود گفت به او آزادی می‌دهیم، او اصلاً آزاد است، به طور طبیعی آزاد است.
📚 آزادی، هرج و مرج، زورمداری. بخش تکمیلی، ص ۱۳۳
﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋
❞موسسه مطالعات اسلامی و علوم انسانی اندیشه بهشتی❝
